کاربرد سیستمهای لیزری در فعالیتهای عمرانی و ساختمان سازی

کاربرد سیستمهای لیزری در فعالیتهای عمرانی و ساختمان سازی

سیستمهای لیزری در فعالیتهای عمرانی و ساختمان سازی‎: ‎ ‎ ایجاد شیب مناسب، تراز کردن و عمود کردن سطوح در فعالیتهای عمرانی از مهم‌ترین دغدغه‌ ‏دست‌اندرکاران این حرفه است. در مورد مصالح ساختمانی مقاومت مصالح ساختمانی و ستونها و سازه ‏ها در صورتی که در جای مناسب خود قرار نگیرد به شکل ایده ال و محاسبه شده نخواهد بود‎.   ‎ ‎ امروزه با افزایش ساخت و ساز و ساخت بلند مرتبه ها و افزایش ابعاد ساختمان، اندازه‌‌گیری با وسایل ‏مرسوم تولید خطای بالایی می‌کند. از این رو نیاز به وسایل دقیق برای اندازه گیری در فواصل دور و در ‏عین حال ساده برای کاربر کاملا احساس می‌شود. با بکارگیری این وسایل ضمن به حداقل رساندن ‏خطای انسانی و افزایش چشمگیر سرعت کار و دقت عملیات، دوباره کاری و مصرف بی مورد مصالح ‏ساختمانی کاهش می یابد‎.   ‎ ‎ یکی از روشهایی که در این زمینه کاربرد کاملا مناسبی از لحاظ دقت و سهولت کار دارد، استفاده از ‏تجهیزات لیزری می‌باشد. از خصوصیت پرتو لیزری حفظ جهت و دقت در فواصل دور می‌باشد‎.   ‎ ‎ امروزه با استفاده از سیستم های لیزری با کاربرد و توانایی های مختلف قادریم در مراحل و شرایط ‏متفاوت دقت های مورد نیاز در عملیات ساخت و ساز را پیاده نماییم‎.   ‎ ‎ بسته به نوع کاربری، از مولد های مختلف لیزری استفاده می‌شود. در بعضی از کاربرد ها، لیزر به صورت ‏خط راهنما (همانند "ریسمان کشی" در بنایی) عمل کرده و جهت تعیین ارتفاع و یا راستا بکار می‌رود. در ‏این کاربری از حالت پرتو ثابت استفاده می‌شود. در بعضی کاربرد ها لازم است که خطی بر روی دیوار یا ‏محل کار به صورت افقی عمودی و یا شیب دار رسم شود به طور مثال محل نصب کاشی یا کابینت یا ‏احداث سقف های کاذب. در این نوع کاربری می‌توان مولد های لیزری( فرستنده) که قابلیت اسکن یا ‏دوران معمولی دارند، استفاده کرد‎.   ‎ ‎ در حالت اسکن پرتو لیزر در یک زاویه قابل تنظیم( یا دو نقطه تعیین شده توسط کاربر)، نوسان می کند‎.   ‎ ‎ برخی از مولدهای لیزری خاصیت خود ترازی دارند به این معنی که تا شیب معینی در صورتی که محل ‏قرارگیری آنها تراز نباشد قادرند خود را تراز کنند. و اما انواع دیگر را باید با استفاده از ترازهای حبابی ‏موجود بر روی دستگاه اقدام به تراز شدن آنها نمود‎. ‎ برد لیزرهای مناسب برای کارهای داخل ساختمان 30متر و در کارهای خارج ساختمان دایره ای به قطر ‏‏400 متر است‎   ‎ ‎ کلاً کارهای ساختمانی را می توان به دو دسته تقسیم نمود‎.   ‎ ‎ ‎1- ‎فونداسیون (فعالیت های خارج ساختمان‎) ‎ ‎2- ‎معماری داخلی ساختمان‎   ‎ ‎ در مورد مسائل فونداسیون، باید تراز بودن و یا شیب بندی مناسب و یکنواخت کف از موارد اساسی است. ‏ستونها را باید طوری بنا نمود که ستونهای عمودی با حداکثر دقت به سمت 90 درجه بنا شوند این کار ‏توسط پرتو لیزر (که دو پرتو عمود برهم‎ Y,X ‎می‌باشند و از فرستنده لیزری ساطع می شوند) به اجرا در ‏می آید. فرستنده لیزری دارای پرتوی چرخان می باشد و این دو پرتو لیزر کاملاً بر هم عمود هستند تا از ‏طریق داشتن یک مرجع مثلاً سطح افق کف بتوان نسبت به کف ساختمان ستونهای عمودی را بر پا کرد با ‏دقتی فراتر از وسایل مرسوم که هم اکنون در دست معماران می باشد کار را انجام داد.( دقت سیستم 5 ‏میلی متر در 100 متر است‎). ‎ در مورد معماری داخلی ساختمان: ایجاد خطوط تراز و عمودی جهت نصب و بنای قسمتهای داخلی ‏ساختمان به راحتی وبا استفاده از سیستمهای لیزری امکان پذیر است‎.   ‎ ‎ ایجاد دکوراسیون داخلی: سقف های کاذب پارتیشن بندی، نصب کاشی و پارکت، نصب کابینت قفسه پله ‏ها با دقت و سرعت فوق العاده امکان پذیر است‎.   ‎ ‎ متر لیزری‎: ‎ از سری وسایل مفید لیزری فاصله سنج های لیزری( متر لیزری) است. با استفاده از این وسیله کوچک و ‏قابل حمل به راحتی می توانید بدون نیاز به فرد دیگری تنها با فشار دادن یک دکمه، طول، مساحت و ‏حجم را حساب کنید. در جاهایی که به سادگی امکان استفاده از متر های نواری نیست این وسیله به ‏راحتی به کمک شما می‌آید‎. ‎ ‎ از جمله مصارف متر های لیزری‎:   ‎ ‎ اندازه‌گیری ارتفاع سقف های بلند ، عمق چاه، اندازه گیری مساحت سرپله‌ها ( مساحت رنگ کاری یا اجر ‏کاری) سالنها و مکان های با مساحت زیاد ( تا یک هکتار) و صدها کاربرد دیگر‎.   ‎ ‎ برد لیزر این دستگاه 100 متر و دقت اندازه گیری میلی متر است‎. ‎ ‎ ‎ ‎ فعالیتهای عمرانی خارج از ساختمان‎:   ‎ ‎1- ‎دیوار چینی و شاقول کردن‎ ‎ ‎2- ‎حفاری و ایجاد استخر با شیب دقیق‎   ‎ ‎ ‎3- ‎بتن ریزی با شیب و عمق یکنواخت‎:   ‎ ‎ ‎4- ‎قراردادن ستون و ساخت سقف شیب دار‎ ‎ ‎ مثال های از استفاده های داخل ساختمان‎: ‎نصب سقف کاذب، نصب کابینت ، کاشی کاری و نصب ابزار ‏نصب پارتیشن و سازه های تزیینی ساخت پله ها و سطوح شیب دار‎ ‎

تاریخ: ۱۳۹۲/۳/۷

نورسنج

نورسنج ‏

نورسنج ‏ اختراع نورسنج بعد از دوربین عکاسى اتفاق افتاد. نورسنج اولیه یک پرتوسنج واین بود؛ که در آن یک تکهٔ کوچک کاغذ ‏حساس در میان ناحیه‌هاى قیاسى خاکسترى مایل به سبز مى‌چرخید. که یکى براى نور خورشید و دیگرى براى روشنایى ‏کم ساخته شده بود. این نورسنج بسیار دقیق بود‎. ‎ نورسنج دستگاهى است که کمّیت نور را مى‌سنجد و برحسب قدرت فیلم، سرعت / دیاگرام مناسب و قابل استفاده را نشان ‏مى‌دهد‎. ‎ در نورسنج‌هاى مستقل باترى‌دار،حساسیت خیلى زیاد است؛ حتى در نورهاى ضعیف‌تر از یک لوکس نیز مى‌توانند عمل ‏نمایند. مزیت این نورسنج‌ها حساسیت زیاد آنهاست و مشکل آنها تنها لزوم تعویض باترى است‎. ‎ نوع دیگر نورسنج‌هاى مستقل، نورسنج‌هاى سِلِنیوم است که کاربرد کمترى نسبت به نورسنج‌هاى باترى‌دار دارد‎. ‎ امروزه غالب دوربین‌ها مجهز به سیستم نورسنجى خودکار هستند که در بدنهٔ دوربین قرار دارد و میزان دقیق نوردهى را ‏تشخیص مى‌دهند‎. ‎نورسنجى در این نوع همیشه به روش نور منعکس صورت مى‌گیرد که بعد از گذشتن از عدسى انجام ‏مى‌شود. در دوربین‌هاى پیشرفته‌تر، محاسبهٔ نور در کناره‌هاى تصویر نیز انجام مى‌شود. در دفترچهٔ راهنماى دوربین‌ها ‏معمولاً توضیحات مفصلى راجع به طرز استفاده از نورسنج نوشته شده که باید مورد توجه قرار گیرد. این نوع نورسنج‌ها ‏به نورسنجى از داخل عدسى معروفند‎. ‎نحوهٔ کار این نورسنج‌ها به این ترتیب است که نور منعکس‌ شده از صحنه را ‏دریافت مى‌کنند و براساس یک تن مایهٔ خاکسترى رنگ متوسط براى عکس نهایی، درجاتى را مشخص مى‌کنند‎. ‎ نورسنجى یکى از عوامل مهم در هنر عکاسى است. دستگاه‌هایى که مجهز به نورسنج داخلى هستند با انتخاب یک عامل، ‏عامل دوم را تنظیم مى‌نمایند. فرضاً اگر دیاگرام قبلاً انتخاب شود، دستگاه نورسنج، سرعت شاتر را تنظیم مى‌کند‎. ‎ در گذشته نورسنج‌هاى مستقل بکار مى‌رفتند ولى امروز حتى بعضى از دستگاه‌هاى عکاسى حرفه‌اى نیز مجهز به نورسنج ‏داخلى هستند. اما عکاسان حرفه‌اى ترجیح مى‌دهند که وقتى از دستگاه‌هاى بزرگ استفاده مى‌کنند از نورسنج جداگانه ‏استفاده کنند‎. ‎ هنگامى‌که از تلاش الکترونیک به‌عنوان منبع نور در عکاسى استفاده مى‌شود، با عاملى به‌نام عدد راهنما سروکار خواهد ‏بود که این عدد براى هر فلاش با در نظر گرفتن حساسیت فیلم مورد استفاده داراى مقدار ثابتى است‎. ‎این اعداد توسط ‏کارخانه سازنده دستگاه فلاش به‌صورت جدول در اختیار مصرف‌کنندگان قرار مى‌گیرد و با یک روش ساده، به‌کمک این ‏عدد و یک عمل تقسیم، دیافراگم مورد لزوم به‌دست مى‌آید‎. ‎

تاریخ: ۱۳۹۲/۳/۷

آیا میدانید ژیروسکوپ چیست؟

آیا میدانید ژیروسکوپ چیست؟ ‎ ‎ ‎ ‎ در تمام وسایل حرکتی اطلاع از موقعیت و زاویه جسم و سرعت زاویه ای آن امری ضروری است، چرا که بدون اطلاع از وضعیت ‏جسم، کنترل آن به سمت هدف غیر ممکن بوده و امری محال به نظر می رسد. به دست آوردن این اطلاعات از روی زمین برای ‏اجسامی مانند موشک یا ماهواره و یا گوشی های تلفن همراه، کاری بسیار پیچیده و در بعضی موارد غیر ممکن است؛ به عنوان ‏مثال اگر مسیر موشک را در مدت زمان معین نتوانیم کنترل کنیم، موشک از مسیر خارج شده و ما را به هدف نخواهد رساند‎.‎ کلمه ژیروسکوپ از دو کلمه ‏Gyro ‎به معنای دوران و ‏Scope ‎به معنای نشان دادن تشکیل شده است؛ بنابراین به این وسیله ‏می توان دوران نما نیز گفت که وظیفه خود یعنی نمایش دوران را بیان می کند‎. ‎ ژیروسکوپ ها سنسورهایی هستند که ما از آن ها جهت به دست آوردن سرعت زاویه ای و موقعیت زاویه ای استفاده می کنیم. ‏با پردازش این اطلاعات می توان موقعیت کلی جسم را نیز بر اساس محاسبات به دست آورد. ژیروسکوپ عضو اصلی سیستم ‏های هدایت اینرسی می باشد. سیستم هدایت اینرسی که در ناوبری اینرسی مورد استفاده قرار می گیرد، سیستمی است که ‏جهت مشخص کردن موقعیت یک متحرک مانند وضعیت  هواپیما یا کشتی با استفاده از متغییر های  اینرسی آن مثل سرعت و ‏شتاب به کار می رود؛ این امر از طریق اندازه گیری این کمیت ها توسط حس کننده اینرسی انجام می گیرد‎. ‎ در حالت کلی سیستم هدایت اینرسی عبارت است از ژیروسکوپ ها و شتاب ‌سنج ها که بر روی پایه ثبات اینرسی ‏نصب می شوند‎.‎ وظیفه اصلی ژیروسکوپ ها ایجاد یک دستگاه مختصات مرجع است و شتاب سنج ها شتاب متحرک در امتداد چنین ‏محورهایی را اندازه می گیرند، این شتاب می تواند نسبت به دستگاه مرجع اینرسی یا دستگاه مرجع دیگری مثل ‏دستگاه متصل به زمین باشد‎.‎ ‎ ‎مبانی علمی و فنی‎:‎ ‎ ‎طبق اصل بقای اندازه حرکت زاویه ای، هر جسم در حال چرخش متقارن، سعی دارد جهت خود را همواره در فضا حفظ کند‎. ‎لذا اگر یک جسم متقارن با وزن زیاد را با سرعت بالا بچرخانیم و اطراف آن را با یاتاقان و بلبرینگ آزاد بگذاریم تا نیروهای ‏خارجی بر آن اعمال نشود، با چرخش قاب سیستم، جهت چرخش جسم دوار تغییر نمی‌کند؛ بنابراین می توانیم بدین وسیله در ‏اجسام متحرک، جهت ثابتی داشته باشیم که وضعیت فعلی خود را در هر لحظه با آن مقایسه نماییم و موقعیت زاویه ای و نیز با ‏محاسبه سرعت تغییر، سرعت زاویه ای را به دست آوریم‎.‎ ‎ ‎ عضو اصلی ژیروسکوپ های مکانیکی، یک دستگاه دوار یا روتور‎(rotor) ‎است که معمولاَ با سرعت زیاد حول محور تقارن خود ‏دوران می‌کند. این سرعت از ٣٠٠٠ تا ٣٠٠٠٠٠ دور در دقیقه است؛ بنابراین در اثر اینرسی جرم دوار، اندازه حرکت ( ممنتوم ) ‏نسبتا بزرگی ایجاد می شود. اگر یاتاقان بندی محور چرخش را در طوقه ای معلق تعبیه کنیم، به طوری که گشتاور خارجی به آن ‏وارد نشود، با وجود تمام حرکت های قاب، محور چرخش روتور همواره در جهت ثابتی می ماند و موقعیت خود را در فضا حفظ می ‏کند‎.‎ با این روش می توان جهت و یا محورهای ثابتی را برای وسیله نقلیه تعریف کرد که هر گونه حرکت زاویه ای نسبت به این ‏محورها سنجیده می شود‎.‎

تاریخ: ۱۳۹۲/۳/۸

اندازه گیری زمین لرزه بوسیله لرزش سنج

اندازه گیری زمین لرزه بوسیله لرزش سنج ‎ چکیده مطلب‎ ‎ تاریخچه ی ثبت و اندازه گیری زمین لرزه به سالیان بسیار دور برمی گردد. در سال 137 میلادی، در کشور چین، دانشمندان ‏دستگاهی ساختند که امروزه ما آن را لرزه نما می نامیم. این لرزه نما شامل کوزه ای فلزی بود که در جهت های مختلف آن، گوی ‏های فلزی در دهان چند اژدها قرار داده شده بود. هنگام وقوع زمین لرزه، برخی از این گوی ها که در امتداد جابجایی زلزله قرار ‏داشتند، سقوط کرده و در دهان قورباغه های فلزی که در اطراف کوزه تعبیه شده بودند، می افتادند. بدین ترتیب، وقوع و جهت ‏زمین لرزه برای دانشمندان مشخص می گردید‎.   ‎ اما امروزه به کمک دستگاه های حساسی به نام "لرزش سنج یا لرزه نگار" می توان از فاصله ی چند کیلومتری، مشخصات زلزله را ‏ثبت کرد(تصویر بالا). اساس ساختمان این دستگاه ها، وسیله ای است که به آن "لرزش سنج" می گویند. معمولاً لرزه سنج ها را ‏در سه جهت عمود بر هم شمالی– جنوبی، شرقی–غربی و عمودی قرار داده تا لرزش زمین را در سه جهت ثبت کنند. لرزه نگارها ‏به ساعت های بسیار دقیقی مجهز هستند که قادرند ساعت وقوع زمین لرزه را با دقت بسیار بالایی ثبت کنند‎.   ‎ اما در اندازه گیری زمین لرزه از دستگاه دیگری نیز استفاده می شود که ‏‎"‎شتاب سنج" نامیده می شود. مهندسان ساختمان برای ‏طراحی سازه های مقاوم در برابر زلزله، نیاز به شناخت حرکت های شدید زمین دارند که انتظار می رود در طول عمر مفید ‏ساختمان رخ دهد. بهترین روش برای به دست آوردن این حرکات، ثبت شتاب حرکت زمین، در حین رویداد زمین لرزه است‎. ‎دستگاهی که قادر به ثبت این شتاب هاست، شتاب سنج نامیده می شود. واحد سنجش شتاب ناشی از زمین لرزه، درصدی از ‏شتاب ثقل زمین است.مقیاس های اندازه گیری زلزلهبارها در هنگام وقوع  زلزله با مقیاسی به نام بزرگی (ریشتر‎) ‎روبرو شده ایم. ‏اما شاید مقیاس دیگری را نیز به نام شدت (مرکالی) شنیده باشیم. این دو مقیاس، مهم ترین مقیاس های اندازه گیری زمین لرزه ‏هستند که قدرت یک زمین لرزه را از دو جنبه به شرح ذیل بیان می کنند:‏ ‏1- بزرگی زمین لرزه به نوعی، میزان انرژی آزاد شده از زمین را نشان می دهد. واحد سنجش بزرگی به افتخار ابداع کننده ی آن، ‏دکتر چارلز ریشتر، با واحد "ریشتر" بیان می شود. رابطه ی ریاضی مقیاس ریشتر، لگاریتمی است، یعنی افزایش یک واحد در ‏مقیاس ریشتر، نشان دهنده ی افزایش ده واحدی در دامنه ی موج است. به عبارتی، دامنه ی موج زمین لرزه ی 7 ریشتری، 10 ‏برابر یک زمین لرزه ی 6 ریشتری است. توسط دانشمندان زلزله شناس، روابط ریاضی بین بزرگی و انرژی زمین لرزه برقرار ‏گردیده است و نکته ی مهم این است که بر اساس این روابط، با افزایش یک واحد در بزرگی زمین لرزه، انرژی آن حدود 32 برابر ‏می شود.برخی مواقع مشاهده می شود که مقادیر بزرگی گزارش شده به وسیله ی مراکز تحقیقاتی مختلف با یکدیگر متفاوت ‏است. این امر به چند دلیل می تواند رخ دهد که از آن جمله می توان به برآورد ابتدایی بزرگی یک زمین لرزه به وسیله ی داده ‏های تعداد معدودی ایستگاه لرزه نگاری اشاره کرد. معمولاً وقتی داده های بیشتری از ایستگاه های مختلف به مراکز محاسبه ی ‏بزرگی می رسد، عدد اولیه ی بزرگی زمین لرزه تغییر می کند. ضمناً زلزله شناسان از روش های مختلفی برای محاسبه ی بزرگی ‏استفاده می کنند که مقداری اختلاف در حدود 3/0‏‎ ± ‎در برآوردهایشان قابل پیش بینی است‎. ‎ ‏2-شدت زمین لرزه شدت زمین لرزه مقیاسی کیفی است که میزان لرزش های احساس شده و خساراتی را که در هر نقطه بوجود ‏آمده، نشان می دهد. شدت زمین لرزه دارای مقیاس های مختلفی است که یکی از مهم ترین آنها مقیاس "مرکالی‎" ‎است. معمولاً ‏این مقیاس را با نمادهای رومی نشان می دهند و دارای 12 درجه ی مختلف به شرح زیر است:‏ ‏1-‏    شدت‎ (I): ‎لرزشی احساس نمی شود و تنها دستگاه های حساس لرزه نگار اقدام به ثبت زلزله می نمایند.‏ ‏2-‏    شدت‎ (II): ‎شخص در حال استراحت یا در طبقات بالای ساختمان لرزش را احساس می کند.‏ ‏3-‏    شدت‎ (III): ‎لرزش در داخل ساختمان احساس می شود و اشیای آویزان مثل لوستر تکان می خورند. ارتعاشی شبیه به ‏گذر کامیون های سبک دارد.‏ ‏4-‏    شدت‎ (VI): ‎اشیای آویزان تاب می خورند. ارتعاشی شبیه به گذر کامیون های سنگین دارد. درها و پنجره ها به صدا ‏در می آیند.‏ ‏5-‏    شدت شدت‎ (V): ‎لرزش در خارج ساختمان احساس می شود و جهت آن، قابل برآورد است. افراد از خواب بیدار می ‏شوند. مایعات به حرکت در می آیند و برخی از آنها به خارج از ظروف می ریزند. اشیاء ناپایدار کوچک جابجا یا واژگون ‏می شوند. درها تکان می خورند و باز و بسته می شوند.‏ ‏6-‏    شدت ‏‎(VI):  ‎همه ی مردم لرزش را احساس می کنند. بسیاری وحشت کرده و از ساختمان ها خارج می شوند. مبل ها ‏جابجا یا واژگون می شوند. درختان و بوته ها تکان می خورند. گچ ها و پوشش های دیوار ترَک بر می دارند. آسیب به ‏ساختمان ها اندک است.‏ ‏7-‏    شدت‎ (VII): ‎ایستادن مشکل می شود. رانندگان در وسایل نقلیه نیز لرزش را احساس می کنند. اشیای آویزان شدیداً ‏نوسان پیدا می کنند. بناهای غیر مقاوم آسیب می بینند.‏ ‏8-‏    شدت‎ (IVII): ‎هدایت وسایل نقلیه مشکل می شود‎. ‎آسیب اندکی در ساختمان های خوب طراحی شده (مقاوم) ‏مشاهده می شود. بناهایی که در مقابله با نیروی افقی زلزله طراحی نشده اند، آسیب دیده و بخشی از آنها فرو می ریزد.‏ ‏9-‏    شدت‎ (XI): ‎عموم مردم احساس وحشت می کنند. آسیب های جزئی در ساختمان های مهم که طراحی خاصی داشته ‏اند (مانند بیمارستان ها، ایستگاه های آتش نشانی،...) ظاهر می شود، اما به ساختمان های معمولی مقاوم خسارات قابل ‏توجهی وارد می شود و ساختمان های غیر مقاوم آسیب های بسیار شدیدی را می بینند. لوله های زیرزمینی می ‏شکنند.‏ ‏10-‏    شدت‎ (X): ‎اغلب بناهای معمولی و پیش ساخته تخریب می شود. پل ها، سدها و خاک ریزها صدمه ی جدی می ‏بینند. در زمین لغزش های بزرگ به وقوع می پیوندد.‏ ‏11-‏    شدت‎ (IX): ‎خطوط لوله ی زیرزمینی کاملاً آسیب دیده و از سرویس خارج می شوند. اغلب پل ها تخریب شده و ‏تعداد کمی ساختمان باقی می ماند.‏ ‏12-‏    شدت‎ (IIX): ‎فاجعه به تمام معنا رخ می دهد و کمتر سازه ای می تواند چنین شدتی را تحمل نماید،یعنی تخریب و ‏ویرانی کامل.در جدول بالا، مقایسه ی تقریبی بین "بزرگی" و "شدت" یک زمین لرزه، و میزان انرژی آزاد شده از آن و ‏تعداد این رویداد در سال نشان داده شده است. برای مشاهده ی تصویر جدول به صورت واضح و بزرگ، روی آن کلیک ‏کنید.*مطالب مرتبط:زلزله را بهتر بشناسیمآموزش کمک های اولیه - زمین لرزه حیوانات و تشخیص وقوع زلزلهپیش از ‏آن که زلزله اتفاق بیفتد...امواج مرگ در سواحل غفلت ‏

تاریخ: ۱۳۹۲/۳/۸

دما نگار با ترمومتر لیزری یا غیر تماسی

دما نگار با ترمومتر لیزری یا غیر تماسی

دما نگار یا ترمومتر لیزری یا غیر تماسی وسیله ایست برای اندازه گیری دما از شیوه های گوناگون . در روشهای معمول شما نیاز به تماس مستقیم سنسور دمائی با ‏سطح یا مورد نظر داشته اید ولی در روش اندازه گیری دما به صورت غیر تماسی در حقیقت از تشعشعاتی که از یک جسم ‏داغ پراکنده میشود که معمولا در ناحیه مادن قرمز میباشد استفاده کرده و با مکانیزمهای مختلف این تشعشعات را اندازه ‏گیری کرده و بر حسب دما کالیبره میکنند‎ .‎ از جله این دما نگار ها می توان ترمومتر های غیر تماسی مادون قرمز از وسائل اندازه گیری پارامتر مهم دما ست نام برد که در ‏صنعت بسیار پر کاربرد میباشد .در بیشتر مدلها از اشعه لیزر جهت مشخص کردن هدف و محدوده ای که دما اندازه گیر ‏میشود استفاده میکنند و از این رو به ترمومتر لیزری نیز مشهور هستند . در انتخاب این ترمومتر های چندین فاکتور از جمله ‏رنج اندازه گیری و نسبت بین فاصله از هدف به محدوده ای که ترمومتر سنس میکند مهم میباشد . از نکات دیگری در ‏انتخاب این تجهیزات دقت در دماسنجی  و همچنین انتخاب بین مدلهای دستی یا‎ Handheld ‎و پرتابل و مدل ثابت یا و ‏نصبی است .رنج دمائی برخی مدلهای این نمونه دماسنجها تا بیش از 2000 درجه را میتواند اندازه گیری کند‎ .‎

تاریخ: ۱۳۹۲/۳/۱۲